Uitstrijkje; Strijk jij of strijk ik?
Had ik jou even tuk of niet? Dit is geen blog over het huishouden of hoe ik de strijk doe; wat ik trouwens meestal niet doe. Eigenlijk heb ik niks te strijken, ik hang het meestal gewoon uit. Genoeg over deze sufste taak ever in het huishouden. Dit artikel gaat over de dag dat ik 40 jaar oud werd. De dag was nog maar net voorbij of er lag al een envelop in de bus voor een gezellig uitstrijkje bij de huisarts.
Het uitstrijkje
Een vriendin van mij was een maand eerder geweest en gaf als tip wel iets mee te nemen omdat het toch wel kon nabloeden. Dit heb ik eerder niet gehad maar de aanpak/werkwijze zou wat aangepast zijn. Maar goed, omdat ik het belang hier zeker wel van in zie, ben ik gegaan. Daar zit je dan te wachten in de wachtkamer, tegenwoordig wordt het bij ons niet meer uitgevoerd door de dokter maar door de assistente. Ik zeg prima, als ze maar goed weet wat ze doet en in 1x raak op de goede plek zit.
De daadwerkelijke handeling
Ik werd binnen geroepen en na even wat vragen beantwoord te hebben, kon ik gaan liggen. ‘Ontspan’ werd er tegen mij gezegd en dat lukt ook altijd zo geweldig daar, vooral als dat op commando moet.
Het begon er al mee dat het niet in 1x raak was dus het werd al snel minder prettig. Niet dat je daar voor je lol ligt maar je begrijpt vast wat ik bedoel. Wat geroer met twee wattenstaafjes verder zegt de assistente ineens: ‘het is nieuw dat we nu sinds enige tijd een soort borsteltje gebruiken (5 jaar terug werd deze inderdaad bij mij nog niet gebruikt) en ik moet even gaan rondschrapen zei ze, ‘dit zal niet zo prettig aanvoelen’. Nou als je dit hoort, zet je jezelf ook schrap maar goed, dat gevoel viel wel mee. De assistente zei dat ze wat extra had moeten afschrapen en dat ik wel even zou nabloeden. Dat even was uiteindelijk nog de hele middag.
Goed nieuws
Het goede nieuws is wel, als er geen virus wordt gevonden en geen afwijkende cellen, dat het dan pas weer over 10 jaar hoeft in plaats van over 5 jaar. Nu alleen nog de brief afwachten, dat duurt dan weer 5 a 6 weken.
Uiteindelijk schrok ik nog want de brief kwam niet pas na 5 a 6 weken maar al na anderhalve week. Ik dacht in eerste instantie dat het niet goed zou zijn. Maar vals alarm, alles was goed dus ik mag weer op mijn 50e die kant opkomen.
Maar mannen hebben het toch maar mooi bekeken. Dat zij voortaan de strijk maar op zich nemen. Wel zo fair. Wij strijken uit en zij strijken weg! Ik zeg ‘goede deal’!
8 comments
Ik ga altijd braaf voor het uitstrijkje want ik vind dat erg belangrijk. Maar fijn is het inderdaad niet. Het liefst zou ik het zelf gewoon doen. Dat kan tegenwoordig.
Leuk hoe je die titel verzonnen hebt! 😉 Het is niet prettig om te laten doen maar wel noodzakelijk natuurlijk…
hahaha, j ehad me inderdaad helemaal tuk!
Hopelijk komt er niks raars uit het uitstrijkje, ik hoef dit nog niet, maar zou het ook zeker laten doen.
ik hoef zelf nog niet maar als het kan zou ik het zeker doen. Je weet maar nooit.
Ik vind het uitstrijkje ook te belangrijk om te laten gaan, hoe onprettig het onderzoek ook kan zijn. Ik vind wel dat ze met de brief mogen wachten tot een maandje na je 40e verjaardag. Bij mij zat het letterlijk tussen m’n verjaardagspost?! Succes met wachten op de uitslag.
Haha, je had me even. Fijn dat je pas over 10 jaar heen moet
Voor mij is het nog niet nodig, ik dacht inderdaad ook dat het over strijken ging 😛