positiviteit

Soms zit het mee en soms zit het tegen maar wat nu als het voor hele lange tijd tegen zit? Dan raken je hersenen letterlijk overspannen. Zoals je misschien al gelezen hebt, heb ik 2,5 jaar lang alleen maar heftige stress meegemaakt in de vorm van pijn en heftige emoties. Ik ben daar wel helemaal bovenop gekomen maar als ik in de woorden van de arts had geloofd, was dit niet gelukt. Ik wil door mijn verhaal niemand tekort doen of een oordeel geven over jouw pijnbeleving, ik wil slechts mijn ervaring vertellen en hoe het mij heeft geholpen. Voor de blog van Nayana mocht ik een gastblog schrijven over mentale kracht en dat doe ik graag! Hieronder mijn ervaring en tips.

Artsen

Vroeger kwam ik zelden bij de dokter totdat ik een klacht kreeg die niet meer over ging. De artsen (zowel huisarts als specialisten) konden niks vinden. Na 2,5 jaar zat ik huilend bij de dokter en eiste nogmaals een röntgenfoto. Er werd mij verteld dat hij dit nog eenmaal ging doen, voor mijn geruststelling. De huisarts liet doorschemeren dat de pijn waarschijnlijk tussen mijn oren zat, nu zit pijn altijd letterlijk tussen de oren. Zonder hersenen geen pijn maar dat terzijde. Een dag later belde de huisarts mij op en hij begreep niet dat dit niet eerder gezien was door een specialist. 2,5 jaar ontstekingspijn zonder aantoonbaar defect en nu was het defect dan eindelijk geconstateerd. Als ik niet had aangehouden en mijn woordje wederom had verteld (je voelt je bijna een last als je weer naar de dokter gaat) had ik nu nog steeds ontstekingspijn gehad. Oftewel mijn eerste tip is: blijf luisteren naar jouw gevoel en blijf dit gevoel volgen. Ik geloof in de kracht van het onbewuste en laat je niet van het kastje naar de muur sturen!

Kennis

Kennis is macht en dat geloof ik nog steeds. Helaas kreeg ik na het goede nieuws een enorme stressklacht. Door de ontspanning en de eerdere stress (naast 2,5 jaar pijn had ik vele emotionele gebeurtenissen meegemaakt) had ik chronische hyperventilatie ontwikkeld wat resulteerde in een enorme pijnlijke huid. Ik zag het echt niet meer zitten. Maar wat moest ik dan? Bij de pakken neer gaan zitten…..nee ik wilde mij verdiepen hoe hersenen werken. En dit heb ik gedaan door enorm veel literatuur te zijn gaan lezen omtrent dit onderwerp. Zelfs een opleiding gevolgd tot psychosociaal therapeut. Allereerst had ik mezelf verdiept in chronische hyperventilatie, de symptomen en triggers. Vervolgens in de hersenen. Weet jij als je al langdurig pijn hebt en je maakt emotioneel heftige gebeurtenissen mee dat de hersenen dit ook opslaan als pijn? Als je geen hersenen zou hebben zou je ook geen pijn ervaren.

Hulp

Alleen hoe leer je pijn af? Allereerst niet strijden tegen de pijn want dan geef je de pijn aandacht. Ook niet elke minuut van de dag mee bezig zijn ook al doet het zo’n pijn. Wederom aandacht. Alles wat je aandacht geeft dat groeit. De tip is om er in te berusten. Om er vrede mee te hebben en de pijn te accepteren. Dit geeft een bepaalde vorm van rust. Ook zijn jouw hersenen verslaafd aan de pijn en zij willen heel graag weer terug naar die pijngedachte. Het is de truc om deze gedachte er te laten zijn en weer weg te zwaaien. Jouw hersenen hebben immers een bepaald pad gecreëerd die jij elke dag bewandelt en het is de truc om nu andere verbindingen te gaan leggen. Dit is heel lastig en kost veel tijd maar dat geeft niet. Ik kon het ook en jij dus ook! Verdiep je daarom veel in literatuur over pijn en hersenen. Dat zorgt tevens voor afleiding maar het is de kunst je te verdiepen in de hersenen met oprechte belangstelling. Een andere tip is om er mee te stoppen op een negatieve manier energie in te steken. Niet meer praten over pijn tegen andere mensen, niet meer op Google zoeken naar symptomen, allemaal weer die aandacht naar de pijn. En de pijn is die aandacht zeker niet waard. Er zijn zulke goede titels van boeken die jou hiermee kunnen helpen. Wil je leestips van mij dan mag je mij altijd mailen of ik zal hier later nog een blog over schrijven.

Een andere tip is om echt een hobby te zoeken maar dan een hobby die jouw interesse helemaal opslurpt dat je de pijn een soort van vergeet. Als je dit elke dag toepast zal je merken dat de pijn kan afnemen. Het is een heel lang traject maar het gaat jou lukken. En als de pijn afneemt, leer je ook wat de triggers zijn. Dit is vaak stress maar als je daar niet op acteert, gaat die alarmbel ook niet meer zo vaak af.

Conclusie

Ik kan hier lappen tekst over schrijven en over blijven praten omdat ik het heel erg interessant vind en op verzoek wil ik dit ook zeker doen. Ik wil jou graag helpen met mijn ervaringen. Zoek je heil niet bij een externe factor, in dit geval een dokter, maar de heling in jezelf. Jouw hersenen zijn zo krachtig, je kan jezelf ziek maken maar je kan jezelf zeker ook genezen. De kracht zit in jou, het is de kunst deze te vinden en oprecht te genieten van jouw dag. Als het vuurtje in jezelf weer gaat branden en je voelt de positieve energie dan ben je op de goede weg. Je komt er wel maar ga niet bij de pakken neer zitten. Herpak jezelf en leef jouw leven, het is te mooi om er niet van te genieten. Je bent het waard!

x Marleen

p.s. Mocht je meer willen lezen over dit onderwerp check dan ook mijn blogs: hersenen CHV de weg naar herstel