herstel

De grote les van mijn burn-out: Francis vertelt!

Chicamom burnout, Entspannung, herstel, jezelf, jij, ontspanning, overspannenheid, relaxen, Span, stress, zorgen voor

burn-out

Zoals jij wellicht eerder hebt gelezen in mijn vorige blogs heb ik ook mijn aandeel in tegenslagen gekend. Mijn dieptepunt lag in 2015-2016 en de weg naar herstel duurde lang. De gevallen van burn-out kost de Nederlandse samenleving gemiddeld 20 miljard euro per jaar! 1 op de 5 mensen werkt niet als gevolg van stress & een burn-out en het merendeel behoudt blijvend hersenletsel. Wat ik niet begrijp, is dat het een taboe zou zijn om erover te praten. Ik vind juist dat we erover moeten praten, ook om elkaar te kunnen helpen en te weten dat die ander weet wat je doormaakt. Schrikbarend dat het zoveel jonge mensen overkomt, dan hebben we het over mensen van in de 20 die geen toekomstperspectief meer zien. Dit baart mij zorgen! Omdat ik hier meer aandacht aan wil geven heb ik via Instagram een oproep gedaan wie zijn of haar verhaal wil vertellen. Graag wil ik jou voorstellen aan Francis die de aftrap mag doen en enkele vragen zal beantwoorden.

Here’s Francis!

Hoi, ik ben Francis Thomassen. Ik woon samen met mijn man en onze 2 kindjes in Drunen. In het dagelijkse leven werk ik als labelspecialist bij een grote Brouwerij. Als labelspecialist ben ik verantwoordelijk voor de teksten op onze bieren: Palm, Bavaria, 8.6 en Cornet. Daarnaast houd ik enorm van fietsen (wielrennen en MTB) en blog ik onder de naam Mamazetkoers wat mijn eigen website is. Ook ben ik dol op eten!

Wanneer begonnen de eerste tekenen van jouw overspannenheid/burn-out?

Zoals bij veel mensen, kwam het echt als een verrassing. Ik weet niet precies wanneer welke signalen als eerste naar boven kwamen. Wel was ik veel moe, had een kort lontje, kon niets hebben van mijn man en kids en ik weet nog dat ik echt overal om moest zuchten. Ik ben iemand die ook altijd maar doorgaat, ook als ik ziek ben. Na mezelf weken mega gespannen gevoeld te hebben, was ik er klaar mee. Ik belde mijn werk dat ik even niet zou komen. Ik wilde er verder niet over praten. Gelukkig kreeg ik een fijne respons van mijn werkgever, vooral moest ik mijn rust nemen.

Wat denk jij zelf dat de oorzaak is geweest? Het is moeilijk om één oorzaak aan te wijzen. In mijn ogen zijn het er altijd meer. Een coach zei ooit eens tegen mij ‘’een mens kan maar 2 grote events tegelijkertijd aan.’’ Op dat moment had ik er minimaal 6. Te veel dus. De onderliggende oorzaak is wel toe te wijzen aan mijzelf. Ik wilde zo graag alles perfect doen, perfect zijn en geen nee willen zeggen. Niet alleen op mijn werk maar overal. Natuurlijk speelde er ook andere dingen mee, zoals mensen om me heen die problemen hadden met hun gezondheid. Daar heb je ook geen invloed op.

Wat waren jouw lichamelijke klachten en hoelang heb je hier last van gehad?

Ik was moe, moe en nog eens moe. Ik had erg last van mijn nek. Dit waren de lichamelijke klachten. Van de psychische klachten had ik veel meer last: huilen omdat de rijst mislukt was, huilen omdat je favoriete trui in de was zat, boos zijn op alles en iedereen en vele paniekaanvallen. Het boos zijn was ik voornamelijk op mezelf.

Heb je medicijnen geslikt?

Nee, dat was niet nodig. Wel slikte ik melatonine wat te koop is bij de drogist. Hierdoor val je beter/sneller in slaap. Dat had ik echt nodig. Verder gebruikte ik Rescue Spray voor als ik een paniek aanval voelde aankomen/had.

Wat heeft jou nog meer geholpen?

Via de bedrijfsarts ben ik in contact gekomen met een psychologe. De gesprekken met haar hebben mij enorm geholpen. Daarnaast is mijn man echt mijn steun en toeverlaat geweest. Ik heb me op nieuwe dingen gestort. Zo durfde ik bijvoorbeeld op mijn MTB niet off-road te fietsen in de bossen. Tijdens mijn burn-out heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik dat gewoon gaan doen. Ik wilde niet alleen maar bang zijn voor dingen maar weer gaan genieten. Ik weet dat dat niet voor iedereen helpt, maar dat deed het wel voor mij.

Wat heb je van deze situatie geleerd?

Dat ik beter voor mezelf moet zorgen, dus geen ontbijt moet overslaan en geen gezellige uitjes/avondjes moet afzeggen. Maar ook dat ik niet zo streng moet zijn voor mezelf, ik ben wie ik ben en dat is prima. Dat lukt nog niet altijd maar steeds beter. Het belangrijkste wat ik geleerd heb is om niet elk gevecht aan te gaan maar alleen die uit te kiezen die het waard zijn om te vechten. Dat vechten moet je niet letterlijk nemen, het is meer dat je niet overal flink tegengas geeft. Dat kost een mens te veel energie.

Wat ga je vooral nooit meer doen? Alleen maar doorgaan. Soms ga ik nog wel eens over mijn grens heen, maar dan nooit langer als een paar uurtjes. Dat terwijl ik vroeger helemaal geen rem had. Als ik het gevoel krijg dat ik ergens klaar mee ben dan stop ik, geef ik dat aan en neem ik even tijd voor mezelf. Dan loopt het ook niet zover meer op. Deze ‘’methode’’ heb ik ook doorgegeven aan de mensen om me heen en daar is echt begrip voor.

Welke inzichten heb jij gekregen?

De wereld draait echt wel verder zonder Francis. Misschien niet helemaal zoals ik het graag gezien had maar ben er wel achter gekomen dat het alternatief ook zo slecht niet is. Dat het ook juist rust kan brengen.

Wat heb je er nog meer van geleerd?

Het klinkt stom, maar dat ikzelf het belangrijkste ben. Net zoals in een vliegtuig, in nood, doe je eerst bij jezelf het zuurstofmasker op en daarna pas bij je kind. Op die manier kun je het beste voor de mensen om je heen zorgen, als je jezelf aan de zijlijn zet, kan dit dus niet.

Wat heeft jouw “genezen” denk je?

Ik geloof niet dat ik ‘’genezen’’ ben. Een burn-out is zeker een ziekte, alleen in mijn ogen is het iets wat je altijd bij je draagt. Het is niet zo dat ik altijd op moet letten, maar ik heb nu eenmaal valkuilen. Die worden kleiner en ik heb goede waarschuwingsborden maar het kan altijd ‘’even’’ misgaan. Niet dat ik dan direct weer een burn-out heb, maar wel dat je even een paar dagen nodig hebt om weer tot jezelf te komen.

Heb jij een boodschap voor de lezer?

Dat is erg moeilijk, iedereen is namelijk anders. Het eerste waar ik aan denk is ‘’zorg voor jezelf, heb jezelf lief en maak het jezelf niet te moeilijk.’’ Makkelijker gezegd dan gedaan want het lukt mij ook niet altijd. Ik denk ook niet dat het te voorkomen is, het overkomt je net als elke andere ziekte. Dat staat voor je gevoel misschien haaks op wat ik bij vraag 3 invulde maar toch vind ik het zo. Er zijn genoeg andere mensen die op dezelfde manier leefde zoals ik deed maar werkelijk waar nergens last van krijgen. Ondanks dat het je overkomt: het is nooit verkeerd om goed voor jezelf te zorgen!

burn-out

Liefs Francis

Herstel…..een heel traject vanaf mijn dieptepunt!

Chicamom borstkanker, dieptepunt, fysio, herstel, innerlijke stem, meniere, miskraam, onrust, ontspanning, psychisch, schouder, tintelingen, verhuizing, werkloos

herstel

De afgelopen 4 jaar waren voor mij niet mijn beste jaren. Had ik ze mee willen maken, liever niet! Heeft het mij veel gebracht, dan zeg ik zeker ja!

Klachten

Het is 4 jaar geleden begonnen met pijn in mijn schouder. De artsen hebben mij 2,5 jaar lang met ontstekingspijn laten rondlopen. Ik bleef volhouden dat het niet goed zat maar ik moest maar naar de fysio gaan en het zou wel psychisch zijn, was de ondertoon. Ik bleef volhouden en aanhouder wint altijd. Het bleek dat mijn bot niet goed stond en een pees was chronisch ontstoken geraakt door de druk. Ik werd op mijn verzoek binnen 1 week geopereerd in Duitsland en het herstel ging snel. Na 1,5 jaar ben ik volkomen pijnvrij. Echter had ik de pech dat gedurende de 2,5 jaar van lichamelijke pijn er veel emotionele gebeurtenissen zijn voorgevallen.

Zo is veel te kort en veel te snel mijn goede vriendin Nina van 37 jaar overleden. Zij had uitgezaaide borstkanker naar de botten. De artsen zeiden, heb je pech dan leef je een jaar, heb je geluk dan leef je 10 jaar. Na de eerste chemokuur begaf haar lever het en was ze binnen een week dood. Op een normale manier afscheid kunnen nemen, zat er niet in. Daarbij heb ik in die periode een miskraam gehad, ook hierin klopte mijn gevoel dat het niet goed zat. In deze jaren is er bij mijn vriend de ziekte van Ménière vastgesteld, zijn we verhuisd en toen we net waren verhuisd kwam mijn vriend terecht in een reorganisatie en had hij tijdelijk geen baan meer.

Mijn stressniveau ging in die periode sky high. De eerste signalen waren onrust in mijn hoofd, geen rust kunnen vinden, snel boos worden en uitvallen. Daarna kwamen de kwalen. Ik kreeg naast mijn schouder, overal pijn in mijn lichaam. Het begon in mijn spieren. Toen ik vervolgens na 2,5 jaar te horen kreeg dat ik eindelijk geopereerd werd en dat men wist wat ik had, gaf mij dit blijkbaar zoveel ontspanning dat mijn lichaam een reactie gaf van volledig in brand staan. Heel mijn huid stond in brand en wat deed dat zeer! Hier kreeg ik vervolgens ook weer stress van en de vicieuze cirkel was geboren!

Zo kreeg ik na vele onderzoeken bij de neuroloog te horen dat ze niks kon vinden maar dat een lichaam heel raar kan reageren onder veel stress. Uiteindelijk heeft ze mij doorverwezen naar een longarts en wat bleek, ik had door alles, flinke chronische hyperventilatie ontwikkeld. De welbekende cirkel. Langdurig veel stress, onbewust anders ademen, zorgen maken, CHV ontwikkelen met al gevolg een brandende, tintelende huid en kloppende spieren. Mijn huid deed echt heel erg zeer en kon geen kleding meer verdragen. Echter toen ik hoorde dat het CHV bleek te zijn en niks engs, was ik zo opgelucht dat ik binnen 5 dagen overal vanaf was en 3,5 maand klachtenvrij was. Tot ik naar een feestje ging waar het heel warm was….de tintelingen begonnen en de cirkel was weer rond. Totale paniek en angst met veel huidpijn……nu ben ik inmiddels al een lange tijd klachtenvrij met soms een kleine terugval. De periodes van herstel zijn steeds langer en de terugval korter. Oftewel het kan uitdoven.

Herstel

Wat mijn reis is geweest naar opbouwend herstel en het vertrouwen terug te krijgen in mijn lichaam en mezelf, blog ik de volgende keer verder over. Het enige wat ik voor nu kan zeggen, vertrouw in jezelf en op je innerlijke stem, je hebt het vaak bij het rechte eind. Laat je niet leiden door angst want die overheerst jouw innerlijke stem.

See you next time

X Chicamom M

* CHV chronische hyperventilatie

CHV: The only way is up! Ben jij bekend met CHV?

Chicamom angst, chronische Hyperventilation, chv, erholung, fear, herstel, körperliche beschwerden, lichamelijke klachten, panic, paniek, panik, stress

CHV

Intro

Zoals ik in mijn vorige blog schreef ging het niet zo lekker en dat is een understatement. Maar hoe kom je eruit als je het niet meer ziet zitten en met klachten zit die worden omschreven als deels onverklaarbaar / psychosomatisch en deels verklaarbaar zoals de CHV? Ik zag het leven met die huidpijn echt niet meer zitten, zo diep zat ik er inmiddels in. Ik wilde het constant verklaren en was alleen nog maar daar mee bezig. Niet wetende dat dit al een deel van het probleem was.

Herstel

Hersenen

Mijn herstel is begonnen met een revalidatietraject. Ik ben mezelf gaan verdiepen hoe hersenen werken oftewel met een mooi woord, neuroplasticiteit. Je moet het zien als een bospad, als je dat bospad 100 keer bewandeld hebt dan is het lastig om nog een zijpad te nemen. Zo werkt het ook met hersenen. Het is voor het herstel van belang om andere banen in de hersenen aan te leggen. Als je zoals ik angst en paniek had, met name door de klachten, houdt je de klachten ook zelf in stand. Ik zal nog een voorbeeld omschrijven. Je hersenen hebben een archiefkast in je hoofd en daarvoor staat een groot uitroepteken met pas op, alert zijn. Op het moment dat ik met de klachten bezig ben of met triggers wordt de archiefkast alleen nog maar gevuld met deze negatieve gedachten. Het is de kunst om de negatieve gedachten te vervangen voor positieve gedachten zodat het uitroepteken kan verkleinen of zelfs kan verdwijnen. Dan krijg je ook weer het vertrouwen terug in je eigen lichaam.

Afleiding

Afleiding is de kunst als het klachten betreft zoals angst en paniek en andere onverklaarbare klachten, je kan immers hele erge lichamelijke klachten krijgen van angst, paniek en chv. En dan niet de afleiding van ik moet nu dit doen of ik moet nu dat denken want dat werkt niet. Je houdt jezelf voor de gek en je bent er uiteindelijk nog mee bezig. Het welbekende, niet denken aan de roze olifant, werkt precies zo. Het gaat erom dat jij een diepgewortelde overtuiging hebt dat het echt goed komt en dat je afleiding zoekt omdat je dat echt wilt. Als je onverklaarbare klachten hebt, zal je vaak ook merken dat het met afleiding veel minder is of zelfs verdwijnt. Tuurlijk helpt afleiding altijd voor pijn, maar als jij een ontstoken kies hebt dan kan de pijn wel minder zijn met afleiding maar de ontsteking zit er en zal door afleiding niet verdwijnen. Dat is dan ook een verklaarbare klacht en is medicatie voor aanwezig.

Omdat mijn stressniveau zo hoog zat, werd ik elke ochtend wakker met pijn door heel mijn lichaam en mijn hart ging tekeer alsof ik een marathon had gelopen. Ik was ontzettend zenuwachtig en kon niet meer normaal functioneren. Ik was ervan overtuigd dat ik een ziekte had en zat constant op google om het te kunnen verklaren. Maar door bepaalde ervaringen die ik meemaakte kreeg ik ook een bepaalde overtuiging.

CHV (chronische hyperventilatie)

Toen ik na een lange periode van deze huidpijn hoorde van de neuroloog dat ik werd doorverwezen naar de longarts hoopte ik dat het CHV was want dan kon ik het weer verklaren. En ja hoor, CHV was het en niet een beetje maar heb het heel erg. Ik moest er zelf een nachtje voor blijven in het ziekenhuis om een slaaptest te doen maar in de nacht heb ik er geen last van. Na deze uitslag was ik na 5 dagen volkomen klachtenvrij en dat duurde voor 3,5 maand. Ik ging vervolgens naar een feestje waar het heel warm was en een dag later had ik tintelingen. Ik schrok, raakte in paniek en ging weer in mijn hoofd zitten. De pijn werd erger en erger en zat er weer twee maanden doorheen. Ik kreeg hulp door middel van een psycholoog en medicatie. De medicatie kreeg ik om de stoffen in mijn hersenen weer tot rust te brengen.

Vertrouwen

Echter zonder dat pilletje destijds kon ik het ook. Volgens de huisarts is dit een extra duwtje in de rug. Inmiddels ben ik al geruime tijd klachtenvrij. Deze klachten blijven echter voor mij een signaal. Een signaal dat ik te veel hooi op mijn vork neem of dat er stress is. Heb ik nooit meer klachten? Nee, ik heb wel eens een dagje last gehad (geen pijn) maar na het slapen was het weer over. Ik hou me er niet meer mee bezig. Af en toe willen de hersenen terug naar de angst en paniek maar ik kan het tot nu toe omdraaien. De longarts was destijds een externe factor voor herstel en nu ben ik de interne factor die zorgt voor mijn eigen herstel, met een pilletje als steun.

Ik ben ervan overtuigd dat het grootste herstel vanuit mezelf komt, ik kon het immers ook voor 3,5 maand zonder dat pilletje. En jij, jij kan dat ook! Ergens kan jij de cirkel doorbreken!

Ik ben sinds twee jaar bezig met de opleiding voor psychosociaal therapeut. Het is een drie jarige opleiding. Tijdens deze opleiding is het de bedoeling dat ik mensen ga coachen in hetgeen waar zij tegenaan lopen. Heb jij onverklaarbare klachten, zit je niet lekker in je vel met betrekking tot jezelf, je relatie, je baan oid, aarzel niet om contact met mij op te nemen. Samen kunnen we kijken hoe jij weer kan groeien en je vertrouwen terug kan krijgen. De wijze hoe we dit doen, bepaal jezelf. Wat past bij jou en wat wil jij? Niet meer denken maar voelen.

Pimp je Hart – Je bent het waard!

X Marleen

p.s. Heb jij ook onverklaarbare klachten en wil je net als ik weten waar het vandaan komt, check dan eens de site met betrekking tot Chronische Hyperventilatie. Heel veel symptomen horen hierbij!