Pimp Je Hart
Laagdrempelige coaching met PimpjeHart
Mediteren kun je leren
Een long time ago heb ik eens een poging ondernomen om te gaan mediteren. Ook wel eens in groepsverband tijdens yoga en ook wel eens gewoon zelf geprobeerd. Ik kan je zeggen, dit is mij niet gelukt. Ik krijg de focus niet en ben steeds te druk in mijn hoofd. Toch zou ik graag meer rust vinden in mijn hoofd. Ik ben iemand die de hele dag veel denkt maar ook snel schakelt en veel dingen tegelijk kan en wil doen. Nu vind ik dat ook hartstikke leuk maar toch zou ik graag het mediteren willen leren. En men zegt, dat het te leren valt. Dus er is nog hoop voor mij.
Ik heb wel eens gelezen dat het mediteren erg gezond zou zijn. Net als je naar de sportschool kan gaan voor je lichaam zou dit onderhoud zijn voor je geest. En een rustige geest geeft een ontspannen lichaam. Nu ben ik 2 jaar terug naar een Boeddhistisch klooster geweest. Ik heb dan ook diep respect voor de monniken die hun leven lang bezig zijn met meditatie. Volgens hen is leven lijden en de bezinning zou liggen in het mediteren.
Nu mag ik via Toutes La Vie een meditatie cursus volgen. Ik ben erg enthousiast en heb er veel zin in. Zou het nu wel lukken? Ik doe mee omdat ik meer rust wil ervaren, met name in mijn hoofd. Ook vind ik het gewoon irritant dat het mij niet lukt om aan niks te kunnen denken. Als een ander het kan, zou ik het toch ook moeten kunnen? Tevens heb ik chronische hyperventilatie dus wat mentale rust kan nooit geen kwaad. Ik hoop dat ik na deze drie lessen kan zeggen dat ik de basis van het mediteren onder de knie heb, het nut daarvan ook daadwerkelijk voel in mijn hoofd en lichaam en dat ik het graag zou willen doorzetten.
Ga jij met mij mee op meditatiereis?
x M
5 tips voor jouw curvy jij!
De plussize modellen komen steeds meer in opkomst en daar ben ik blij mee! Jij toch ook zeker?
Als we het dan toch in maten zouden beschrijven, is een plussize model een curvy vrouw vanaf maat 42 t/m maat 46. Heb je nu maat 48? Geen stress please! Kijk naar Tess Holliday, zij wilde met haar lengte van 1.65 graag model worden maar daar was ze te klein voor. Daarom besloot ze niets onthullende foto’s van haarzelf op Instagram te plaatsen en dat werkte! Zij is dan ook het eerste model met maat 50 die een contract tekende bij het grote modellenbureau Milk Model Management. Andere bekende plussize modellen zijn o.a. Ashley Graham, Danielle van Grondelle en Robyn Lawley.
Maar nu terug naar jou! Puur biologisch gezien willen hersenen altijd naar het negatieve toe in de mens zelf. Hoe veel tijd per dag zou je druk zijn met piekeren, angstige gedachten, onzekerheid en zorgen? Niet doen en gewoon omdenken! Voor de diepere denkers onder ons die nu denken, zie je wel, ik ben gewoon dik maar ik moet omdenken dat ik niet dik ben, NEE!
Mijn 5 tips hoe jij jouw eigen curvy lichaam gaat adoreren:
1) Ik zou allereerst het woord dik omdenken en omzetten in curvy. Om tegen jezelf te zeggen dat je curvy bent in plaats van dik, ben je alweer een stuk liever tegen jezelf. Er is niks mis met dik maar in jou zit een negatieve associatie met dat woord en daar wil je vanaf!
2) Stop met jezelf te vergelijken met anderen. Elk persoon is uniek en heeft een andere (chemische) samenstelling. We zien elkaar slechts van de buitenkant maar aan de binnenkant zitten de botten, spieren, spijsvertering en stofwisseling. Dit werkt bij elk persoon anders en de ene persoon kan heel gezond eten en de ander bijvoorbeeld niet en toch dun zijn. Tja hoe oneerlijk het ook kan zijn, treur niet en kijk wat jij wel hebt in plaats van wat je niet hebt.
3) Ga sporten! Dat ik dit nog eens zou schrijven is een wonder want ik heb echt een hekel aan sporten maar als jij jouw curvy lichaam wil onderhouden, zal je moeten sporten. Je wil tenslotte het liefst dat jouw lichaam ook gezond blijft. Ga eens verschillende sporten uitproberen. Ik ben er inmiddels wel achter dat ik een grote hekel heb aan de sportschool. Ik heb het zo vaak geprobeerd maar telkens ben ik afgehaakt. Wat voor mij goed werkt, is een stok achter de deur. Nu kan je denken, dan neem ik toch een vriendin mee. Dat kan, maar dan moet je wel een sportieve vriendin hebben die ook echt van sporten houdt anders heb je elkaar nog zo overgehaald om toch net dat wijntje op het terras te gaan drinken. Mijn sport is tegenwoordig boksen en dat al sinds januari, wat voor mijzelf echt een wow moment is. Ik vind boksen dan ook helemaal geweldig. Ik word 1 uur lang afgebeuld door de trainer en het is ook echt serieuze shit. Geen geklets, geen gelach maar sporten. Dat uur vliegt om en ik kan mooi mijn agressie kwijt op de bokszak. Echt heerlijk! Probeer trouwens ook uit te zoeken of je een ochtend- of avond sporter bent. Ik ben echt een ochtend sporter. Niet op het moment dat mijn wekker gaat maar wel als ik er eenmaal ben. Als ik namelijk na een drukke werkdag op de bank plof, heb ik echt geen zin meer om nog te gaan sporten en kom ik eerder in de verleiding om dan ook niet te gaan.
4) Accepteer jouw lichaam nu-right now! Denk niet aan vroeger toen je nog 18 was. Ik word 40 dit jaar en die chemische samenstelling doet zijn werk nu al in de slakstand. Daar kan ik gestrest van raken maar daar creëer je alleen maar een ongezond lichaam mee en door stress vormt jouw lichaam zich eerder tot een appel dan een peer. Accentueer dan ook jouw sterke punten!
5) Geniet van het leven en ben niet te streng voor jezelf. Ik moet eerlijk zeggen dat ik vollere vrouwen mooier vind maar dat is een persoonlijke smaak. Waarom ik dan altijd zo streng voor mezelf ben geweest? Geen idee, ik denk dat het menselijk is om dat te doen. Maar stop ermee. Het leven is te leuk en het bourgondische leven te lekker.
So ladies, put your red lipstick on and own it!
X M
Heb jij een dertigers-crisis?
Voor mijn studie aan de SPSO ben ik mezelf aan het verdiepen in het thema ‘De dertiger in crisis’. Nu ben ik zelf 39 jaar en hetgeen ik gelezen heb, was een bron van herkenning. Ik kan jullie vertellen dat ik deze crisis ook heb doorlopen maar ik geloof dat elke leeftijdscategorie een bepaalde crisis kan hebben. Als je mijn eerdere blogs leest onder het kopje ‘Pimp je Hart’ lees je ook hoe dit zo gekomen is, maar nu terug naar jou. Jij zal rond deze leeftijd ook een hoop herkennen wat beschreven wordt maar wanneer heb je nu daadwerkelijk een crisis? In mijn eigen woorden is er sprake van een crisis als je al de ballen niet meer omhoog kan houden. Dit gebeurt uiteraard geleidelijk. De oorzaak is stress wat resulteert in psychische klachten (piekeren, zenuwachtig zijn, doemdenken) en zelfs fysieke klachten (pijntjes, overspannen, burn-out). Hoe vaak negeren we onze hoofdpijn, nek- en schouderpijn? We nemen een pilletje en het zal wel over gaan. Hoe vaak sta jij daadwerkelijk stil wat jouw lichaam jou wil vertellen? Of geef jij jezelf die tijd niet of vindt je het flauwekul?
In deze tijd moeten en willen we van alles. Allereerst een studie, een goede baan maar deze moet wel uitdagend zijn, een mooie auto, een groot huis, vele sociale contacten, de nieuwste gadgets, verre reizen of drie keer per jaar op vakantie, carrière, sporten, kinderen. Laten we wel wezen, een werkweek heeft vijf dagen en dit gaat niet passen. Als het al wel past, ren jij jezelf voorbij of geef je overal verdeelde aandacht aan? Wat voor jou kan aanvoelen of je tot niks komt en dus niet bevredigend is. Doe jij jezelf niet tekort om een vluchtig en snel leven te leiden zonder bij jezelf stil te staan? Naast je eigen leven houdt je ook nog het leven bij van de rest van de wereld door de invloed van social media. De hele dag wordt je beïnvloed door vele prikkels.
Hoe komt het nu dat jij wel last krijgt van overspannenheid / burn-out en jouw vriendin niet? Deze oorzaken kunnen liggen in jouw persoonlijkheid, gezin van herkomst, onverwerkte pijn, erfelijke bagage (DNA), een gevoel van leegte en gemis doordat jij nog niet toe bent gekomen aan jouw zelfverwezenlijking. En uiteraard welke bril jij draagt. Draag jij de gekleurde bril en zie je de dingen hoe ze daadwerkelijk zijn of draag jij de niet gekleurde geconditioneerde bril die jou naar de dingen laat kijken zoals jij denkt dat je ze moet zien van bv jouw ouders, vrienden & cultuur en daardoor leeft volgens bepaalde scripten? Ik noem dit maar leven als een mummie of als in de automatische piloot.
Ook leven we constant in aanhoudende vorm van keuzestress. Moet ik dit nu wel of niet doen, is de timing goed, is de persoon de juiste, wat nu als? Dit zijn piekergedachten die niet werken en waardoor het antwoord niet helder wordt. Kijk naar jouw ziektesymptoom wat het jou wil vertellen. Wat ga jij doen als je hoofdpijn hebt? Ik geloof erin dat jouw lichaam jezelf kan helen als je overspannen bent of een burn out hebt. Als jij niet luistert naar jouw lichaam, zorgt jouw lichaam er wel voor dat je daarnaar gaat luisteren. Als remedie krijg je een totale shut down. Gedwongen rust omdat je niks meer anders kan zodat je langzaam weer kan helen. Hoezo heb je het zover laten komen? Is het bij jou alles of niks? Welke stappen ga je nemen om dit te kunnen voorkomen en meer inzicht te krijgen in jezelf?
De locatie waar ik inspiratie kreeg om dit nu te schrijven, was bij de Eetkaamer in Uden. Ben je ooit in het Brabantse land, met of zonder kids (kids hebben daar een eigen speelruimte), ga dan eens langs bij De Eetkaamer https://eetkaamer.nl/ Een grote zaak maar heel warm en knus ingericht met een smakelijke menukaart. En het leuke is, alles wat je daarbinnen ziet staan en hangen, is te koop. Uiteraard kon ik deze zaak niet verlaten zonder iets te kopen (lees: roze fles en het huisje).
Fijne dag!
X M
Jij bent JIJ!
Iedereen is uniek en toch wil je overal bij horen. Waar komt dat gevoel vandaan? Bang dat je iets zal missen? Uit angst om buitengesloten te worden? En wie kan jou dat gevoel geven, die ander of ben je dat zelf? Zoals je misschien al eerder gelezen hebt, volg ik de 3 jarige opleiding tot psychosociaal therapeut bij de SPSO in Huis ter Heide. Momenteel zit ik in mijn 2e jaar. Afgelopen zondag had ik de hele dag training. Daar ging het over het mentale deel en het gevoelsleven. De angststem die jou toespreekt is niet jouw innerlijke stem maar de stem van het zogenaamde reptielenbrein. Deze heb je nodig om te vluchten of te vechten. De stem die jij hoort bij het maken van bepaalde keuzes of bij bepaalde gedachten wordt veroorzaakt door dit reptielenbrein. Die stem denkt in angst en jij hebt jezelf aangeleerd om te vluchten in bepaalde situaties of om bepaalde angsten te laten spreken. Dat reptielenbrein werkt uitstekend bij acute gevaarsituaties en dat is maar goed ook. Het is echter jammer dat het de overhand heeft bij de mens. Door naar deze stem te luisteren beperk jij jezelf. Als een mens chronische pijn heeft, wat wil dan dat reptielenbrein? Constant terug naar de pijn. Even checken of het er nog zit en hoe erg het is. Ook zegt deze stem dit gaat nooit meer over. Door hiernaar te luisteren zal jij ook niet helen. Voor deze stem is namelijk de waarschuwingsfunctie al lang verdwenen. Maar wat moet je dan? Gewoon niet meer bang zijn? Luisteren naar jouw eigen overtuigingen die uit hetzelfde brein komen? Ook hier blijf je als mens steken in het mentale. De kunst is om te gaan voelen, echt naar binnen te gaan en vervolgens uit het volste te vertrouwen in de levensenergie die een mens heeft en die een mens kan helen.
Ook heb ik tijdens deze training een droom van mij besproken. In het kort werd er gezegd dat je juist de tegenstelling in jou dient te omarmen. Als ik naar mezelf kijk, ben ik extravert en sociaal. Ik hou van gezelligheid en het woordje saai zit in mijn allergie. Juist gaat het er nu om om ook de saaiheid en de introvertheid in mijzelf te omarmen en te accepteren. Als dat lukt ben je volkomen gelukkig met jezelf en als je gelukkig bent met jezelf hoef je ook nergens bij te horen van jezelf. De zelfverzekerdheid en het vertrouwen dat je dan hebt in jezelf laat die angststem verdwijnen en zijn er ook geen onzekerheden meer nodig tot die ander en met name naar jezelf.
Vorige week ben ik ook naar een meeting geweest over HSP wat High Sensitive Person betekent. Ik ging hier samen met Gulsen heen. Wat er daar werd verteld door de trainer was een bron van herkenning. Hierover later meer.
Nu mijn zoontje inschrijven voor workshops chocoladebonbons maken, drummen en stuntsteppen. Hoezo leven in angst en onzekerheden? Gewoon doen!
X M
Voel jij wat je denkt of denk jij wat je voelt?
Kon je jouw hersenen maar eens op vakantie sturen, dat zou lekker zijn. Weg problemen en piekergedachten en helemaal met een leeg hoofd relaxed de tijd doorbrengen. Aan de andere kant bezitten jouw hersenen al jouw herinneringen, of deze nu mooi of minder mooi zijn. Ook onverklaarbare pijn komt vanuit de hersenen. Het klinkt zo vervelend als een arts zegt dat het tussen de oren zit maar uiteindelijk kan dit wel het geval zijn. Ben je hiermee geholpen? Nee. Kan ik jou hiermee helpen? Ik wil dat zeker proberen. Ik heb zelf een hele weg bewandeld en als je eenmaal weet hoe het werkt kan dit de pijn echt doen verminderen. Kan het verdwijnen, zelfs dat kan. Alsjeblieft, denk niet dat het woord chronisch betekent dat het nooit meer over zal gaan. Chronisch betekent niks anders dan langdurig en dat de arts het ook niet precies weet.
Wij gebruiken ongeveer 10% van onze hersenen en de rest weet men gewoon nog niet. Onderschat het zelfhelend vermogen van een mens niet en alles gebeurt dan ook via de bovenkamer. In het boek, wij zijn ons brein van Dick Swaab, wordt in de inleiding geschreven dat wij onze hersenen zijn. Het dient immers algemeen bekend te zijn dat de bron van zowel ons plezier, onze vreugde, gelach en vermaak, als van onze smart, pijn, angst en tranen, geen andere is dan de hersenen. Het is in het bijzonder dit orgaan dat ons in staat stelt de denken, te zien en te horen en het lelijke van het schone, het kwade van het goede en het aangename van het onaangename te onderscheiden. Het zijn de hersenen ook waar zich de zetel bevindt van waanzin en van angsten. Oftewel kort gezegd zonder hersenen geen geluk en/of pijn.
Binnenkort komt er via de categorie, Pimp je Hart, op dit blog een pagina met alle contactgegevens van mijzelf. Je hebt al het een en ander over mijzelf kunnen lezen en ik volg daarnaast nog de opleiding tot psychosociaal therapeut. Mensen met onverklaarbare pijnen worden vaak naar een psycholoog gestuurd maar dit is zeker, in de meeste gevallen, niet nodig. Het gaat erom dat je weet hoe jij hier echt invloed op kan hebben en daarin dan ook te vertrouwen in plaats van te leren leven met de pijn. Als ik het kan, kan jij het zeker!
Fijn weekend!
X M
The only way is up
Zoals ik in mijn vorige blog schreef ging het niet zo lekker en dat is een understatement. Maar hoe kom je eruit als je het niet meer ziet zitten en met klachten zit die worden omschreven als deels onverklaarbaar / psychosomatisch en deels verklaarbaar zoals de CHV? Ik zag het leven met die huidpijn echt niet meer zitten, zo diep zat ik er inmiddels in. Ik wilde het constant verklaren en was alleen nog maar daar mee bezig. Niet wetende dat dit al een deel van het probleem was.
Mijn herstel is begonnen met een revalidatietraject. Ik ben mezelf gaan verdiepen hoe hersenen werken oftewel met een mooi woord, neuroplasticiteit. Je moet het zien als een bospad, als je dat bospad 100 keer bewandeld hebt dan is het lastig om nog een zijpad te nemen. Zo werkt het ook met hersenen. Het is voor het herstel van belang om andere banen in de hersenen aan te leggen. Als je zoals ik angst en paniek had, met name door de klachten, houdt je de klachten ook zelf in stand. Ik zal nog een voorbeeld omschrijven. Je hersenen hebben een archiefkast in je hoofd en daarvoor staat een groot uitroepteken met pas op, alert zijn. Op het moment dat ik met de klachten bezig ben of met triggers wordt de archiefkast alleen nog maar gevuld met deze negatieve gedachten. Het is de kunst om de negatieve gedachten te vervangen voor positieve gedachten zodat het uitroepteken kan verkleinen of zelfs kan verdwijnen. Dan krijg je ook weer het vertrouwen terug in je eigen lichaam.
Afleiding is de kunst als het klachten betreft zoals angst en paniek en andere onverklaarbare klachten, je kan immers hele erge lichamelijke klachten krijgen van angst, paniek en chv. En dan niet de afleiding van ik moet nu dit doen of ik moet nu dat denken want dat werkt niet. Je houdt jezelf voor de gek en je bent er uiteindelijk nog mee bezig. Het welbekende, niet denken aan de roze olifant, werkt precies zo. Het gaat erom dat jij een diepgewortelde overtuiging hebt dat het echt goed komt en dat je afleiding zoekt omdat je dat echt wilt. Als je onverklaarbare klachten hebt, zal je vaak ook merken dat het met afleiding veel minder is of zelfs verdwijnt. Tuurlijk helpt afleiding altijd voor pijn, maar als jij een ontstoken kies hebt dan kan de pijn wel minder zijn met afleiding maar de ontsteking zit er en zal door afleiding niet verdwijnen. Dat is dan ook een verklaarbare klacht en is medicatie voor aanwezig.
Omdat mijn stressniveau zo hoog zat werd ik elke ochtend wakker met pijn door heel mijn lichaam en mijn hart ging tekeer alsof ik een marathon had gelopen. Ik was ontzettend zenuwachtig en kon niet meer normaal functioneren. Ik was ervan overtuigd dat ik een ziekte had en zat constant op google om het te kunnen verklaren. Maar door bepaalde ervaringen die ik meemaakte kreeg ik ook een bepaalde overtuiging.
Toen ik na een lange periode van deze huidpijn hoorde van de neuroloog dat ik werd doorverwezen naar de longarts hoopte ik dat het CHV was want dan kon ik het weer verklaren. En ja hoor, CHV was het en niet een beetje maar heb het heel erg. Ik moest er zelf een nachtje voor blijven in het ziekenhuis om een slaaptest te doen maar in de nacht heb ik er geen last van. Na deze uitslag was ik na 5 dagen volkomen klachtenvrij en dat duurde voor 3,5 maand. Ik ging vervolgens naar een feestje waar het heel warm was en een dag later had ik tintelingen. Ik schrok, raakte in paniek en ging weer in mijn hoofd zitten. De pijn werd erger en erger en zat er weer twee maanden doorheen. Ik kreeg hulp door middel van een psycholoog en medicatie. De medicatie kreeg ik om de stoffen in mijn hersenen weer tot rust te brengen.
Echter zonder dat pilletje destijds kon ik het ook. Volgens de huisarts is dit een extra duwtje in de rug. Inmiddels ben ik al geruime tijd klachtenvrij. Deze klachten blijven echter voor mij een signaal. Een signaal dat ik te veel hooi op mijn vork neem of dat er stress is. Heb ik nooit meer klachten? Nee, ik heb wel eens een dagje last gehad (geen pijn) maar na het slapen was het weer over. Ik hou me er niet meer mee bezig. Af en toe willen de hersenen terug naar de angst en paniek maar ik kan het tot nu toe omdraaien. De longarts was destijds een externe factor voor herstel en nu ben ik de interne factor die zorgt voor mijn eigen herstel, met een pilletje als steun.
Ik ben ervan overtuigd dat het grootste herstel vanuit mezelf komt, ik kon het immers ook voor 3,5 maand zonder dat pilletje. En jij, jij kan dat ook! Ergens kan jij de cirkel doorbreken!
Ik ben sinds twee jaar bezig met de opleiding voor psychosociaal therapeut. Het is een drie jarige opleiding. Tijdens deze opleiding is het de bedoeling dat ik mensen ga coachen in hetgeen waar zij tegenaan lopen. Heb jij onverklaarbare klachten, zit je niet lekker in je vel met betrekking tot jezelf, je relatie, je baan oid, aarzel niet om contact met mij op te nemen. Samen kunnen we kijken hoe jij weer kan groeien en je vertrouwen terug kan krijgen. De wijze hoe we dit doen, bepaal jezelf. Wat past bij jou en wat wil jij? Niet meer denken maar voelen.
Mijn blogs met betrekking tot mijn opleiding zal ik zowel hier posten als op een andere pagina. Deze staat binnenkort online.
Pimp je Hart – Je bent het waard!
X chicamom M
Dieptepunt
De afgelopen 4 jaar waren voor mij niet mijn beste jaren. Had ik ze mee willen maken, liever niet! Heeft het mij veel gebracht, dan zeg ik zeker ja!
Het is 4 jaar geleden begonnen met pijn in mijn schouder. De artsen hebben mij 2,5 jaar lang met ontstekingspijn laten rondlopen. Ik bleef volhouden dat het niet goed zat maar ik moest maar naar de fysio gaan en het zou wel psychisch zijn, was de ondertoon. Ik bleef volhouden en aanhouder wint altijd. Het bleek dat mijn bot niet goed stond en een pees was chronisch ontstoken geraakt door de druk. Ik werd op mijn verzoek binnen 1 week geopereerd in Duitsland en het herstel ging snel. Na 1,5 jaar ben ik volkomen pijnvrij. Echter had ik de pech dat gedurende de 2,5 jaar van lichamelijke pijn er veel emotionele gebeurtenissen zijn voorgevallen.
Zo is veel te kort en veel te snel mijn goede vriendin Nina van 37 jaar overleden. Zij had uitgezaaide borstkanker naar de botten. De artsen zeiden, heb je pech dan leef je een jaar, heb je geluk dan leef je 10 jaar. Na de eerste chemokuur begaf haar lever het en was ze binnen een week dood. Op een normale manier afscheid kunnen nemen, zat er niet in. Daarbij heb ik in die periode een miskraam gehad, ook hierin klopte mijn gevoel dat het niet goed zat. In deze jaren is er bij mijn vriend de ziekte van Ménière vastgesteld, zijn we verhuisd en toen we net waren verhuisd kwam mijn vriend terecht in een reorganisatie en had hij tijdelijk geen baan meer.
Mijn stressniveau ging in die periode sky high. De eerste signalen waren onrust in mijn hoofd, geen rust kunnen vinden, snel boos worden en uitvallen. Daarna kwamen de kwalen. Ik kreeg naast mijn schouder, overal pijn in mijn lichaam. Het begon in mijn spieren. Toen ik vervolgens na 2,5 jaar te horen kreeg dat ik eindelijk geopereerd werd en dat men wist wat ik had, gaf mij dit blijkbaar zoveel ontspanning dat mijn lichaam een reactie gaf van volledig in brand staan. Heel mijn huid stond in brand en wat deed dat zeer! Hier kreeg ik vervolgens ook weer stress van en de vicieuze cirkel was geboren!
Zo kreeg ik na vele onderzoeken bij de neuroloog te horen dat ze niks kon vinden maar dat een lichaam heel raar kan reageren onder veel stress. Uiteindelijk heeft ze mij doorverwezen naar een longarts en wat bleek, ik had door alles, flinke chronische hyperventilatie ontwikkeld. De welbekende cirkel. Langdurig veel stress, onbewust anders ademen, zorgen maken, CHV ontwikkelen, daar last van krijgen….ik in dit geval een brandende, tintelende huid en kloppende spieren. Mijn huid deed echt heel erg zeer en kon geen kleding meer verdragen. Echter toen ik hoorde dat het CHV bleek te zijn en niks engs, was ik zo opgelucht dat ik binnen 5 dagen overal vanaf was en 3,5 maand klachtenvrij was. Tot ik naar een feestje ging waar het heel warm was….de tintelingen begonnen en de cirkel was weer rond. Totale paniek en angst met veel huidpijn……nu ben ik inmiddels al een lange tijd klachtenvrij met soms een kleine terugval. De periodes van herstel zijn steeds langer en de terugval korter. Oftewel het kan uitdoven.
Wat mijn reis is geweest naar opbouwend herstel en het vertrouwen terug te krijgen in mijn lichaam en mezelf, blog ik de volgende keer verder over. Het enige wat ik voor nu kan zeggen, vertrouw in jezelf en op je innerlijke stem, je hebt het vaak bij het rechte eind. Laat je niet leiden door angst want die overheerst jouw innerlijke stem.
See you next time
X Chicamom M
* CHV chronische hyperventilatie