Mentale kracht; mijn tips bij onverklaarbare pijn!
Soms zit het mee en soms zit het tegen maar wat nu als het voor hele lange tijd tegen zit? Dan raken je hersenen letterlijk overspannen. Zoals je misschien al gelezen hebt, heb ik 2,5 jaar lang alleen maar heftige stress meegemaakt in de vorm van pijn en heftige emoties. Ik ben daar wel helemaal bovenop gekomen maar als ik in de woorden van de arts had geloofd, was dit niet gelukt. Ik wil door mijn verhaal niemand tekort doen of een oordeel geven over jouw pijnbeleving, ik wil slechts mijn ervaring vertellen en hoe het mij heeft geholpen. Voor de blog van Nayana mocht ik een gastblog schrijven over mentale kracht en dat doe ik graag! Hieronder mijn ervaring en tips.
Artsen
Vroeger kwam ik zelden bij de dokter totdat ik een klacht kreeg die niet meer over ging. De artsen (zowel huisarts als specialisten) konden niks vinden. Na 2,5 jaar zat ik huilend bij de dokter en eiste nogmaals een röntgenfoto. Er werd mij verteld dat hij dit nog eenmaal ging doen, voor mijn geruststelling. De huisarts liet doorschemeren dat de pijn waarschijnlijk tussen mijn oren zat, nu zit pijn altijd letterlijk tussen de oren. Zonder hersenen geen pijn maar dat terzijde. Een dag later belde de huisarts mij op en hij begreep niet dat dit niet eerder gezien was door een specialist. 2,5 jaar ontstekingspijn zonder aantoonbaar defect en nu was het defect dan eindelijk geconstateerd. Als ik niet had aangehouden en mijn woordje wederom had verteld (je voelt je bijna een last als je weer naar de dokter gaat) had ik nu nog steeds ontstekingspijn gehad. Oftewel mijn eerste tip is: blijf luisteren naar jouw gevoel en blijf dit gevoel volgen. Ik geloof in de kracht van het onbewuste en laat je niet van het kastje naar de muur sturen!
Kennis
Kennis is macht en dat geloof ik nog steeds. Helaas kreeg ik na het goede nieuws een enorme stressklacht. Door de ontspanning en de eerdere stress (naast 2,5 jaar pijn had ik vele emotionele gebeurtenissen meegemaakt) had ik chronische hyperventilatie ontwikkeld wat resulteerde in een enorme pijnlijke huid. Ik zag het echt niet meer zitten. Maar wat moest ik dan? Bij de pakken neer gaan zitten…..nee ik wilde mij verdiepen hoe hersenen werken. En dit heb ik gedaan door enorm veel literatuur te zijn gaan lezen omtrent dit onderwerp. Zelfs een opleiding gevolgd tot psychosociaal therapeut. Allereerst had ik mezelf verdiept in chronische hyperventilatie, de symptomen en triggers. Vervolgens in de hersenen. Weet jij als je al langdurig pijn hebt en je maakt emotioneel heftige gebeurtenissen mee dat de hersenen dit ook opslaan als pijn? Als je geen hersenen zou hebben zou je ook geen pijn ervaren.
Hulp
Alleen hoe leer je pijn af? Allereerst niet strijden tegen de pijn want dan geef je de pijn aandacht. Ook niet elke minuut van de dag mee bezig zijn ook al doet het zo’n pijn. Wederom aandacht. Alles wat je aandacht geeft dat groeit. De tip is om er in te berusten. Om er vrede mee te hebben en de pijn te accepteren. Dit geeft een bepaalde vorm van rust. Ook zijn jouw hersenen verslaafd aan de pijn en zij willen heel graag weer terug naar die pijngedachte. Het is de truc om deze gedachte er te laten zijn en weer weg te zwaaien. Jouw hersenen hebben immers een bepaald pad gecreëerd die jij elke dag bewandelt en het is de truc om nu andere verbindingen te gaan leggen. Dit is heel lastig en kost veel tijd maar dat geeft niet. Ik kon het ook en jij dus ook! Verdiep je daarom veel in literatuur over pijn en hersenen. Dat zorgt tevens voor afleiding maar het is de kunst je te verdiepen in de hersenen met oprechte belangstelling. Een andere tip is om er mee te stoppen op een negatieve manier energie in te steken. Niet meer praten over pijn tegen andere mensen, niet meer op Google zoeken naar symptomen, allemaal weer die aandacht naar de pijn. En de pijn is die aandacht zeker niet waard. Er zijn zulke goede titels van boeken die jou hiermee kunnen helpen. Wil je leestips van mij dan mag je mij altijd mailen of ik zal hier later nog een blog over schrijven.
Een andere tip is om echt een hobby te zoeken maar dan een hobby die jouw interesse helemaal opslurpt dat je de pijn een soort van vergeet. Als je dit elke dag toepast zal je merken dat de pijn kan afnemen. Het is een heel lang traject maar het gaat jou lukken. En als de pijn afneemt, leer je ook wat de triggers zijn. Dit is vaak stress maar als je daar niet op acteert, gaat die alarmbel ook niet meer zo vaak af.
Conclusie
Ik kan hier lappen tekst over schrijven en over blijven praten omdat ik het heel erg interessant vind en op verzoek wil ik dit ook zeker doen. Ik wil jou graag helpen met mijn ervaringen. Zoek je heil niet bij een externe factor, in dit geval een dokter, maar de heling in jezelf. Jouw hersenen zijn zo krachtig, je kan jezelf ziek maken maar je kan jezelf zeker ook genezen. De kracht zit in jou, het is de kunst deze te vinden en oprecht te genieten van jouw dag. Als het vuurtje in jezelf weer gaat branden en je voelt de positieve energie dan ben je op de goede weg. Je komt er wel maar ga niet bij de pakken neer zitten. Herpak jezelf en leef jouw leven, het is te mooi om er niet van te genieten. Je bent het waard!
p.s. Mocht je meer willen lezen over dit onderwerp check dan ook mijn blogs: hersenen CHV de weg naar herstel
13 comments
Wat heftig allemaal. Ik heb om mijn depressie en trauma’s beter te leren begrijpen ook veel literatuur over de hersenen gelezen. Zoals het boek wij zijn ons brein van Dick Swaab. Het helpt echt om beter te begrijpen
Wauw, heel mooi geschreven! Goed dat je niet had opgegeven en naar de dokter bleef gaan. En dat stukje over aandacht geven is zooo waar! Maar ook zo moeilijk, zelf ga ik altijd creatief bezig als afleiding. Super mooo geschreven!
Dank je wel Mandy. Creatief is ook zeker een goede!
Herkenbaar verhaal. Ik heb wel eens gelezen dat als je langer dan 3 maanden met pijn loopt dan ga je hersens er aan wennen. Als je dan ook nog vermoeid raakt dan kan dezelfde pijnbeleving heftiger gaan voelen. Goed dat je zulke verhalen deelt. Dan hebben anderen hier ook wat aan!
Klopt mario. Daarom zeggen ze vaak na 3 maanden chronisch. Veel mensen denken dat chronisch betekent dat het niet meer over gaat. Het betekent echter langdurig en dat de artsen het ook niet precies weten. Ik zou hier wel eens live over willen gaan. Nog veel in te behalen.
Heel mooi beschreven en zo is het inderdaad! Zoek iets wat je blij en gelukkig maakt en dan verzwakt de pijn. Wel heftig hoor!
Heel dapper om zo met je pijn en verdriet om te gaan,want het lijkt me niet gemakkelijk
Wwauw respect dat je zo met pijn en verdriet kunt om gaan, ik had misschien heel anders mee om gegaan xxx
Wauw. Heel mooi geschreven en zo waar. Ik heb zelf chronische pijn en jarenlang ernstige stress gehad en heb hier ook mee leren omgaan door op een positieve manier in het leven te leren staan en energie en kracht uit de dingen die mijn leven goed en mooi maken te halen. Door dankbaar te zijn voor wat ik wel heb kan ik nu mezelf opmonteren. Bedankt voor je mooie stukje. Ik ga het nog eens overlezen
Graag gedaan. Ik heb gelezen als je jarenlang heftige stress hebt gehad met pijn dat je op moment v herstel het dubbele moet tellen voor het herstel. Ik zou over dit onderwerp wel eens live willen gaan op instagram.
Wat dapper, heel veel respect voor hoe je dit verwoord en deelt en hoe je ermee om gaat.
Dank je wel Nadia!
Ik geloof ook echt heel erg in goed naar jezelf en je lijf luisteren. Goed dat je hebt volgehouden en dat je zo positief in het leven staat. Dat doet een mens ook altijd zoveel goed.