Herstel; een lang traject vanaf mijn dieptepunt
De afgelopen 4 jaar waren voor mij niet mijn beste jaren. Had ik ze mee willen maken, liever niet! Heeft het mij veel gebracht, dan zeg ik zeker ja!
Klachten
Het is 4 jaar geleden begonnen met pijn in mijn schouder. De artsen hebben mij 2,5 jaar lang met ontstekingspijn laten rondlopen. Ik bleef volhouden dat het niet goed zat maar ik moest maar naar de fysio gaan en het zou wel psychisch zijn, was de ondertoon. Ik bleef volhouden en aanhouder wint altijd. Het bleek dat mijn bot niet goed stond en een pees was chronisch ontstoken geraakt door de druk. Ik werd op mijn verzoek binnen 1 week geopereerd in Duitsland en het herstel ging snel. Na 1,5 jaar ben ik volkomen pijnvrij. Echter had ik de pech dat gedurende de 2,5 jaar van lichamelijke pijn er veel emotionele gebeurtenissen zijn voorgevallen.
Zo is veel te kort en veel te snel mijn goede vriendin Nina van 37 jaar overleden. Zij had uitgezaaide borstkanker naar de botten. De artsen zeiden, heb je pech dan leef je een jaar, heb je geluk dan leef je 10 jaar. Na de eerste chemokuur begaf haar lever het en was ze binnen een week dood. Op een normale manier afscheid kunnen nemen, zat er niet in. Daarbij heb ik in die periode een miskraam gehad, ook hierin klopte mijn gevoel dat het niet goed zat. In deze jaren is er bij mijn vriend de ziekte van Ménière vastgesteld, zijn we verhuisd en toen we net waren verhuisd kwam mijn vriend terecht in een reorganisatie en had hij tijdelijk geen baan meer.
Mijn stressniveau ging in die periode sky high. De eerste signalen waren onrust in mijn hoofd, geen rust kunnen vinden, snel boos worden en uitvallen. Daarna kwamen de kwalen. Ik kreeg naast mijn schouder, overal pijn in mijn lichaam. Het begon in mijn spieren. Toen ik vervolgens na 2,5 jaar te horen kreeg dat ik eindelijk geopereerd werd en dat men wist wat ik had, gaf mij dit blijkbaar zoveel ontspanning dat mijn lichaam een reactie gaf van volledig in brand staan. Heel mijn huid stond in brand en wat deed dat zeer! Hier kreeg ik vervolgens ook weer stress van en de vicieuze cirkel was geboren!
Zo kreeg ik na vele onderzoeken bij de neuroloog te horen dat ze niks kon vinden maar dat een lichaam heel raar kan reageren onder veel stress. Uiteindelijk heeft ze mij doorverwezen naar een longarts en wat bleek, ik had door alles, flinke chronische hyperventilatie ontwikkeld. De welbekende cirkel. Langdurig veel stress, onbewust anders ademen, zorgen maken, CHV ontwikkelen met al gevolg een brandende, tintelende huid en kloppende spieren. Mijn huid deed echt heel erg zeer en kon geen kleding meer verdragen. Echter toen ik hoorde dat het CHV bleek te zijn en niks engs, was ik zo opgelucht dat ik binnen 5 dagen overal vanaf was en 3,5 maand klachtenvrij was. Tot ik naar een feestje ging waar het heel warm was….de tintelingen begonnen en de cirkel was weer rond. Totale paniek en angst met veel huidpijn……nu ben ik inmiddels al een lange tijd klachtenvrij met soms een kleine terugval. De periodes van herstel zijn steeds langer en de terugval korter. Oftewel het kan uitdoven.
Herstel
Wat mijn reis is geweest naar opbouwend herstel en het vertrouwen terug te krijgen in mijn lichaam en mezelf, blog ik de volgende keer verder over. Het enige wat ik voor nu kan zeggen, vertrouw in jezelf en op je innerlijke stem, je hebt het vaak bij het rechte eind. Laat je niet leiden door angst want die overheerst jouw innerlijke stem.
* CHV chronische hyperventilatie
3 comments
I am very sorry that the last 4 years were so difficult for you. Hopefully the next years will be much better!
xx from Bavaria/Germany, Rena
http://www.dressedwithsoul.com
Thank you so much! Xx