Thumbs up; hoe ik uit het niets heel veel pech had!
Een tijdje terug schreef ik dat ik wat minder blogs kon schrijven vanwege een bepaalde reden. Ik zou hier nog bij jou op terug komen. In het kort kan ik zeggen dat ik nogal wat pech heb gehad en het heeft met mijn duimen te maken.
Oorzaak
Ergens begin augustus deed ik een huishoudelijke taak zoals ik die altijd doe namelijk de kattenbak verschonen. Ik tilde de onderkant van de bak zonder er verder over na te denken want zo doe ik het altijd. Gelijk daarna kreeg ik veel pijn aan mijn duim. Wat nog stommer was, is dat ik een week later dit ook deed met mijn andere hand (zonder er over na te denken) en ook deze duim ging erg zeer doen.
Ik tilde de bak zodanig dat deze aan mijn duim hangt, deze weegt 1 kilo. Ik weet zeker dat meer mensen dit zo zouden doen. Alleen het verschil is dat ik hypermobiel geboren ben. Ik heb hier eerder nooit last van gehad. Alleen waar een ander een rem heeft van ik overstretch te veel, ga ik door want voel dit niet.
Mijn duimen zijn als het ware uit de kom gegaan en teruggeschoten waarbij alle pezen en spieren een flinke klap hebben gehad. En ik kan je zeggen dat dit echt heel erg veel pijn doet. Ik moest ook naar het ziekenhuis om een foto en echo te laten maken. Gelukkig was er niks kapot. De plastisch chirurg noemde het ‘lakse duimen’ en oefeningen zijn hierbij van groot belang.
Pijn
Ik had zo veel pijn en kon echt niks meer. Nu kwam ik er pas achter dat je een duim echt overal bij gebruikt. Ik kon geen glas meer optillen, moest leggings dragen want een broek optrekken ging ook niet meer. Auto rijden ging niet en een potje opendraaien en iets tillen lukte al helemaal niet meer. Eigenlijk kon ik gewoon niks.
Vervolgens ben ik naar een handtherapeut gegaan en kreeg ik twee gips spalken aan beide handen. Ten eerste voelde ik mezelf best zielig (probeerde dit niet te doen hoor) en ook wel voor schut om met 2 van die dingen te moeten lopen. In het begin kon ik deze spalken vanwege de pijn ook echt niet uit doen en moest ik zelfs zo slapen.
Handtherapeut
We zijn nu 2 maanden verder en deze week heb ik pas weer voor het eerst auto gereden en het ging goed! De Corona tijd beperkt een mens al zo erg maar als je dan ook nog geen auto kan rijden vanwege een beperking dan wordt de wereld nog kleiner. Ook heb ik gevoeld hoe het is om een beperking te hebben (en gelukkig was de mijne maar tijdelijk) maar vooral hoe het is om afhankelijk te zijn van een ander en telkens om hulp te moeten vragen. Dit vond ik best lastig. Zelfs een laptop open klappen was al lastig en mijn eten kon ik niet eens doorsnijden.
Met hulp van de handtherapeut ben ik nu bijna pijnvrij (en wat ben ik blij met haar!). Elke dag moet ik drie keer per dag oefeningen doen om het duimgewricht weer stabiel te krijgen en dit gaat de goede kant op.
Mijn tip is dan ook, als je eens een blessure hebt aan je hand of vinger, blijf er niet mee lopen want dan duurt het herstel alleen maar langer.
Fijne dag & thumbs up!
p.s. Met deze putty kan je jouw hand, vingers & pols goed trainen!
*Dit artikel bevat een affiliate link*
